Na końcu i tak będziemy tym samym...
Więc przebacz to, o czym nie możesz zapomnieć,
i zapomnij o tym, czego nie jesteś w stanie wybaczyć...
Chyba się nie pomylę, jeśli powiem, że każdy z nas, choćby jeden raz w życiu pomyślał sobie o kimś;
- Pamięta o mnie tylko wówczas, gdy mnie potrzebuje...
Założę się, że w tym momencie jest nam przykro, a może nawet czujemy się urażeni, czujemy bunt, a czasami też chęć, aby powiedzieć tej osobie, która dotychczas miała nas w głębokim poważaniu i nie interesowało jej co się z nami dzieje;
- Nie istniałam dla Ciebie, kiedy było Ci dobrze, kiedy otaczali Cię inni, to teraz ja Ciebie mam w nosie!
Ale jednak..., bo bywają też myśli z "jednak"...;
- Ale jednak przyszedł..., nie poszedł do tamtych, ale do mnie...
Więc może to "jednak", jest właśnie tym, czego warto jest ponownie się uczepić, zamiast trwać w zapiekłej urazie...?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz