W końcu wiosna, i mam ochotę być strasznie monotematyczna.
Złote żonkile i słońce za oknem, zawróciły mi w głowie.
Wygaszam w sobie wiarę, nadzieję, ale nie chcę jeszcze wygasić myślenia o miłości…, takiej książkowej, nierealnej i wielkiej…
Wiem, to niepoważne i infantylne…, zdaję sobie sprawę, że głupie, ale mam ochotę iść w tym kierunku…, pomalować kolorami świat, ten jeszcze nieodkryty, na białym płótnie.
Przecież tak trochę pomarzyć chyba mogę…?
Chyba…
No w sumie czy to, komu szkodzi, a mi przyjemnie się pisze o miłości… i fałszując, śpiewa, piosenki z kiczowatym tekstem.
A życie?
Życie to już inna bajka…, nie z mojej kolekcji bajek…
Złote żonkile i słońce za oknem, zawróciły mi w głowie.
Wygaszam w sobie wiarę, nadzieję, ale nie chcę jeszcze wygasić myślenia o miłości…, takiej książkowej, nierealnej i wielkiej…
Wiem, to niepoważne i infantylne…, zdaję sobie sprawę, że głupie, ale mam ochotę iść w tym kierunku…, pomalować kolorami świat, ten jeszcze nieodkryty, na białym płótnie.
Przecież tak trochę pomarzyć chyba mogę…?
Chyba…
No w sumie czy to, komu szkodzi, a mi przyjemnie się pisze o miłości… i fałszując, śpiewa, piosenki z kiczowatym tekstem.
A życie?
Życie to już inna bajka…, nie z mojej kolekcji bajek…
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz